------------------------
Red = Steini's vocals
Green = Hössi's vocals
------------------------
Mér líður vel en þér
en það vona ég, því ef ekki þá
þá verður þú vofa hér
ég bið þig um að klípa mig því
stundum er draumurinn sem ég vil ekki dreyma hverri nóttu
búinn.
En glaður rómantík ég
hugsa mig tvisvar um hvort ég eigi eða ekki fara allt
of langt aftur það er bara þannig þannig ég
segi bara séð þig er eitthvað annað sem
er alveg eins og frið.
Ólgandi og ég fíla það
engan veginn hvernig þú kemur aftanað mér
talar frekar hátt en segir frekar fátt skýringin
getur verið sú að þú ert ósátt
sjö níu þrettán eru happatölurnar
banka þú í viðinn kannski verður þú
heppinn í dag og ef svo verður skaltu hringja og láta
mig vita hvort einhver verði góður.
Ég var hvergi og hvergi ég
blekkti þau eða blekktu þau hvernig er á
það litið hversu mikið ég átti bágt.
Ekkert varðar mig því enginn getur stokkið
það hátt. En nú er allt svo gott og ekkert
svo sem að var það mér að kenna, hvernig
átti ég að vita það. Stóð
í góðri trú á annarri brennandi
brú og allir stóðu hlæjandi allir nema hún
og þú.
Þú heldur ekki aftur, vinur,
ekki alla leið eða, eða það er allt í
góðu því að þó ég
muni lenda, senda, gera það á ráða sem
er þér ekki fyrir bestu. Fara og koma, nei, ég
segi andskoti ertu nettur. Hugsandi á báti segir þú,
og hendir trommum og þá þú þrammar
fram og til baka með of þungan járna...?... Kominn
inn í eyrnapunktinn, kominn alltof langt. Og...?... hann
á neitt, á bágt.
Ég kom aldrei of seint en þú
varst alltaf löngu farinn varla með rænu gerðir
allt til þess að vera barinn. Allt sem ég sagði
var heyrt en aldrei skilið það var bilið, lítilvægt,
en ekki það sem ég átti skilið. Ekki
svo mikil dauðasynd, ein og sér, þessi hégómalind,
ég fann að allt sem líður, finnur til og líður
niður en ekki lengur allt er horfið, sorfið, sjóbarið,
fyrir hverjum/hvern er landið varið.
Ég var hvergi og hvergi ég
blekkti þau eða blekktu þau hvernig er á
það litið hversu mikið ég átti bágt.
Ekkert varðar mig því enginn getur stokkið
það hátt. En nú er allt svo gott og ekkert
svo sem að var það mér að kenna, hvernig
átti ég að vita það stóð
í góðri trú á annarri brennandi
brú og allir stóðu hlæjandi allir nema hún
og þú.